و پیشینه پژوهش خودپنداره تحصیلی(فصل دوم پایان نامه)

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 32
حجم فایل: 0
قیمت: 51700 تومان

بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 32 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏خود پنداره
‏متمايز ساختن «خود» از «ديگري»، ادراك يا شناخت خود است. (محسني، 1375، ص17). ادراك از خود، يك مفهوم شناختي- اجتماعي است كه با زمينه‌هاي شناختي- اجتماعي ارتباط بيشتري دارد تا با زمينه‌ي شناخت دنياي فيزيكي. به موازات رشد اجتماعي و دريافت هنجارهاي رفتاري «خود» را از ديگران، از خلال پايه‌گذاري فرديت خود مجزا سازد. كودكان به تدريج و با افزايش سن، به ويژگي‌هاي خصوصي و شخصي، هويت خود را ادراك مي‌كنند. كيفيت شكل‌گيري ادراك از «خود» تا حدود زيادي به چگونگي روابط و تبادل اجتماعي كودك با ديگران بستگي دارد و در خلال تجارب كودك با مراقبان اوليه، طرز برخورد و رفتار والدين و باز خوردهاي محيطي، باعث شكل‌گيري باورها و نگرش‌هاي فرد مي‌شود، البته كليه عوامل خارجي تاثيرگذار، جزء از طريق خود فرد، نمي‌تواند بر آن دست يابد (محسني، 1375).
‏خودپنداره ، يك از صفات ويژه‌ي انسان‌هاست كه از اوايل كودكي آغاز مي‌شود و در طول زندگي هم چنان ادامه دارد. هر فرد، شناخت و ادراك خاصي از خود دارد كه ديگران از آن بي‌اطلاع‌اند. افكار و نگرش‌هاي مربوط به «خود» فرد، يك نظام مفهومي را مي‌سازد كه مي‌توان آن را خودپنداره ناميد (محسني، 1375، ص18). اين نظام فكري و شخصيتي دربرگيرنده‌ي كليه‌ي ملاحظات فرد درباره خود و صفات جسمي و روحي، قابليت‌ها و توانايي‌ها، استعدادها، نوع باورها و ارزش‌هاي فلسفي اخلاقي، سياسي، مذهبي و ديگر ويژگي‌هاي اجتماعي- رواني است كه او را از «ديگر» افراد متمايز مي‌سازد. به علاوه بر اين، عوامل ديگري مانند خاطرات گذشته، موفقيت‌ها و شكست‌هاي پيشين، باورها، علايق و نوع ارتباط فرد با ديگران، باعث ادراك فرد از خود و زمينه‌ي لازم جهت خود ارزشيابي به وجود مي‌آورد. كه اين ارزشيابي، مبناي حرمت خود، احساس گناه، شرمساري و هويت شخصي فرد را تعيين مي‌كند (محسني، 1375). با تمام اين تعابير و تفاسير، فرد است كه ادراك نهايي نسبت به خود انجام مي‌دهد و جايگاه خود را در تبيين افراد ديگر پيدا مي‌كند. خود پنداره به عنوان قضاوت كلي فرد و ارزش‌گذاري در مورد خودش تعريف شده است.
‏(هارتر. Harter
‏، 1975). در جايي ديگر، به فرايند آگاه شدن هر فرد از ويژگي‌هاي شخصيتي‌اش، نوع روابط با ديگران، نظرش نسبت به حوادث و وقايع، ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي او اشاره شده است
‏خود پنداره هر فردي به تدريج از طريق بازخورد از سوي افراد مهم، بويژه والدين، شكل مي‌گيرد (روزنبرگ. Rosenberg
‏، 1965 ترجمه حسين پور‏،1389‏). خود پنداره به عنوان يك سازه‌ي چند بعدي، تعريف شده است كه داراي ابعاد خاصي از جمله اعتماد به نفس، احساس استقلال، توانش تحصيلي و اخلاقي مي‌باشد.
‏به طور كلي، مفهوم خودپنداره ، يك سازه‌ي چند بعدي است كه با مفاهيم خودپنداره‌ي تحصيلي، اجتماعي و بدني مرتبط است
‏مفهوم خود پنداره ؛ مفاهيم خاص ديگري مانند توانايي كلي، ارزش تكاليف، عملكرد، سطح دشواري تكاليف، ارزشيابي از توانايي خود، فعاليت‌هاي تحصيلي مانند رياضي، زبان انگليسي، علوم و غيره ارتباط دارد (الكس، مارش، هاتي و برن هلت، 2000 به نقل از برن هلت، 2003 ترجمه حسين پور‏،1389‏) هر كس قادر است به افكار و احساسات خود بينديشد و مي‌تواند از خصوصيات و توانايي‌هاي خود آگاه شود؛ و از خود دركي حاصل كند با شكل‌گيري ازن نگرش‌ها، ممكن است هر فردي براي خود، ارزشي منفي يا مثبت قايل شود و اين گونه به استنباط از توانايي‌هاي خود بپردازد.
‏ادراك در روان شناسي امروزي، به معناي فرايند ذهني يا رواني است كه گزينش و سازماندهي اطلاعات حسي و نهايتاً‌معنابخشي آنها را به گونه‌اي فعال به عهده دارد (ايرواني و خداپناهي، 1379). در ادراك تجارب، انتظارات حالات انگيزشي، شناختي، عاطفي و بافتي كه در آن رفتار رخ مي‌دهد تاثير دارند.
‏خودپنداره مي‌تواند، نمودي از انگيزش‌هاي فردي و نظام ارزشي حاكم بر ديدگاه فرد از خودش باشد كه متاثر از عوامل چندي از جمله، نوع برخورد و رفتار والدين، بازخورد ناشي از اعمال و رفتار فرد، و پيامدهايي كه اين اعمال و رفتار براي شخص دارد، توصيف شود (روحاني، 1351، به نقل از يعقوب خاني غياثوند، 1372).
‏خود پنداره از ادراكات فرد از خود است، كه از طريق تجربه، تعامل با ديگران و اسنادهاي رفتاري مربوط به خودش، حاصل مي‌شود
‏يكي از عوامل كه موجب خودپنداره مثبت در نوجوانان مي‌شود، احساس خوبي است كه در مورد خود كسب مي‌كند، فلاسفه‌ي فطري‌نگر از جمله دكارت. Descarets
‏ (1640) و كانت. Kant
‏ (1781) معتقد بودند كه شيوه‌ي ادراك هر فرد، چيزي است كه با آن به دنيا آمده است (ميد، 1965). تجربه‌گراياني چون بركلي. Berkekey
‏ (1709) و لاك. Locke
‏ (1690)، مدعي بودند كه افراد، شيوه‌ي ادراك را با تجربه‌ي اشياء دنياي پيرامون خود ياد مي‌گيرند (ميد، 1965). اما روان‌شناسان امروزي، به تلفيقي از اين دو معتقدند مارش و شاولسون (1985) معتقدند كه افكار و ادراكات مربوط به «خود» از طريق تجربه و تعامل با محيط، پي‌ريزي شده و در ذهن خود شكل مي‌گيرند (مارش و هاربرت، 1990 ترجمه حسين پور‏، 1389‏).
‏خود، در آغاز به وسيله تركيبي از ارتباطات اوليه شكل مي‌گيرد؛ كه نوع اين ساختار در رشد و شكل‌دهي شخصيت افراد، اهميت بسزايي دارد. از آنجايي كه خانواده مهمترين بافت سازنده و شكل‌دهنده‌ي خودپنداري و خود ادراكي كودكان و نوجوانان است بسياري از ارزش‌ها، اعتقادات و معيارهاي رفتاري را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در صورتي كه اين روابط بر پايه‌ي اعتماد، محبت و احترام متقابل باشند، باعث ايجاد تصويري مثبت از خود مي‌گردد و هنگامي كه نوع روابط حاكم بر خانواده، استبدادي و خالي از عاطفه باشد، ممكن است نوع نگرش منفي در فرد نسبت به خود ايجاد كند.
‏يكي از راه‌‌هاي ايجاد خودپنداره مثبت، احترام به فرزندان و توجه به شخصيت آن‌هاست. به نقل از فرزنداني كه در خانواده، به طور شايسته از سوي والدين، مورد احترام و ارزش قرار نگيرند به علت عدم توجه به حقوق و نظرات ديگران، ممكن است متقابلاً مورد بي‌احترامي قرار گيرند و اين باعث صدمه رسيدن به شخصيت آنان و ايجاد خود ادراكي منفي در آنان شود برامل. Bramel
‏، 1977 واتكينز. Watkins
‏، 1988 ترجمه حسين پور‏،1389‏).

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.