پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی

Published on می 2, 2024

دانلود پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی

پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی

پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی , خرید , ارزان , پیشینه , تحقیقات , داخلی , وخارجی , اختلال , هماهنگی , رشدی ,

——-

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات<br>دسته بندی : وورد<br>نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )<br>تعداد صفحه : 29 صفحه<br><br> قسمتی از متن Word (..docx) :<br><br>
پیشینه پژوهش
در چند سال اخیر، تحقیقاتی که در ارتباط با توانایی های ادراکی حرکتی و توسعه در رشد آن ها انجام گرفته است اکثراً توصیفی بوده و ارتباط بین توانایی های ادراکی- حرکتی را با فعالیت ها و تمرینات حرکتی، هوش و پیشرفت تحصیلی، خلاقیت و یا مواردی از این قبیل مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق سعی بر این بوده است تا ارتباط بین تمرینات ادراکی- حرکتی و حرکت و شناخت کودکان اختلال هماهنگی رشدی مشخص شود. تا جایی که محقق در توان داشته و بررسی نموده است، بعضاً موارد مشابه با این پژوهش در این زمینه مشاهده شده است و در این بخش به برخی از این موارد مرتبط اشاره خواهد شد.
تحقیقات داخلی
همان طور که اشاره شد، در ارتباط با موضوع تحقیق حاضر عیناً و به طور مستقیم تحقیقی در داخل کشور انجام نگرفته است. ولی پاره ای از تحقیقات که به نوعی می تواند با این پژوهش ارتباط داشته باشد، توسط برخی از محققین انجام گرفته که به طور اختصار به مواردی از آن ها اشاره می شود.
سلیمانی درجه (1391) به بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات فیزیوبال بر کارکردهای حسی- حرکتی، اجرایی و توجه در کودکان پسر دارای اختلال هماهنگی رشدی پرداخت. آزمودنی های وی را پسران 6-5 ساله که توسط روان پزشک مشکوک به این اختلال شناخته شده بودند تشکیل دادند. نتایج تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که کارکردهای حسی- حرکتی و کارکردهای اجرایی کودکان اختلال هماهنگی رشدی بر اثر تمرینات فیزیوبال بهبود داشته است.
افشاری (1391) به بررسی تمرینات ادراکی- حرکتی بر توجه کودکان اوتیسم پرداخت. آزمودنی های این پژوهش را 20 دختر و 20 پسر که در دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شده بودند تشکیل دادند. پس از انجام مداخله 8 هفته ای نتیجه پژوهش این بود که تمرینات ادراکی- حرکتی با افزایش عملکرد عصبی و شناختی باعث بهبود توجه در کودکان مبتلا به اوتیسم شد.
اسماعیل زاده و همکاران (1390) در یک تحقیق نیمه تجریی ابتدا توسط غربالگری از طریق پرسشنامه رشدی ویلسون و سیاهه مشاهده حرکتی آموزگاران از بین 475 دانش آموز دختر دبستانی ( 6 تا 11 ساله) شهرکرد تعداد 30 کودک دارای ناهنجاری هماهنگی رشدی را انتخاب کردند. از این گروه پیش آزمون توسط مقیاس رشد حرکتی لینکن اوزرتسکی (آیتم های مربوط به هماهنگی دست و پا) اخذ شد و سپس با تقسیم تصادفی، در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی در یک دوره برنامه ی منتخب حرکات ریتمیک به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه) شرکت کردند، در انتها مجدداً آیتم های مربوط به هماهنگی دست– پا مقیاس رشد حرکتی لینکن اوزرتسکی از هر دو گروه اخذ شد. نتایج این مطالعه نشان داد که انجام حرکات منتخب ریتمیک باعث بهبود هماهنگی دست و پای کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی خواهد شد.
سیمین قلم و علی بخشی (1390) به بررسی مهارت های ادراک بینایی در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی پرداختند. روش پژوهش علی مقایسه ای و جامعه آماری همه کودکان عقب مانده ذهنی شهر تهران بود، 60 کودک آموزش پذیر شامل 30 کودک ( 15 دختر و 15 پسر) مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی و 30 کودک غیر مبتلا ( 15 دختر و 15 پسر ) به عنوان نمونه پژوهش، انتخاب شدند. آزمودنی ها با استفاده از نسخه تجدیدنظر شدن آزمون سنجش مهارت های ادراک بینایی غیر وابسته به حرکت (TVPS-R) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین نمرات مهارت های ادراک بینایی در دو گروه معنادار است همچنین نتایج نشان داد که کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در هر یک از اجزای مهارت های ادراک بینایی به غیر از اکمال بینایی، ضعیف تر از کودکان غیر مبتلا بوده و این ضعف در گروه پسران مبتلا بیشتر است.
ابراهیمی ثانی (1389) در مطالعه ای تاثیر یک برنامه منتخب حرکتی بر مهارت های بینایی- حرکتی دانش آموزان 11-7 ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی در منطقه 6 تهران را سنجید. بدین منظور دانش آموزانی که در آزمون برونینکز اوزرتسکی نمره لازم را کسب کرده بودند، انتخاب و به دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل تقسیم کرد. از هر دو گروه آزمون مهارت های بینایی- حرکتی به عمل آمد. گروه آزمایش به مدت 6 هفته تمرینات منتخب حرکتی (تمرینات مربوط به بینایی حرکتی) را اجرا کردند. وی به این نتیجه رسید که اجرای برنامه حرکتی بر مهارت های بینایی- حرکتی کودکان اختلال هماهنگی رشدی تاثیر مثبت دارد.
اساسه (1389) در تحقیق خود به بررسی تاثیر آموزش تجسم حرکتی بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پرداخت. مهارت های حرکتی درشت پیش از ورود کودکان به برنامه آموزشی اندازه گیری شد. برنامه آموزشی تجسم حرکتی در هشت جلسه ارائه شد و پس از آن مجدادا مهارت های حرکتی درشت ارزیابی شد. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که برنامه آموزشی تجسم حرکتی موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان با اختلال هماهنگی رشدی می شود.
احمدی و یوسف شاهی (1389)، به بررسی تمرینات ادراکی- حرکتی مهارت های حرکتی و ریاضی در اوتیسم پرداختند. در این پژوهش یک پسر 8 ساله مبتلا به اوتیسم و فاقد اختلالات جسمانی مورد بررسی قرار گرفت. تحقیق آن ها از نوع مطالعه تک آزمودنی بود. مهارت حرکتی آزمودنی توسط آزمون لینکن اوزرتسکی و مهارت ریاضی توسط آزمون ریاضی کی مت اندازه گیری شد. پس از انجام 20 جلسه مداخله ادراکی- حرکتی محقق به این نتیجه رسید که تمرینات ادراکی- حرکتی مهارت های حرکتی این کودک را بهبود بخشید در صورتی که بر مهارت ریاضی وی تاثیر معناداری نداشت.
سلمان و همکاران (1388) به بررسی تاثیر تمرین های ادراکی- حرکتی بر بهبود قابلیت های حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی شهر تهران پرداختند . نمونه آماری شامل 194 کودک بود که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا از کل شرکت کنندگان پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه تجربی به مدت 2 ماه ( 24 جلسه) فعالیت های ادراکی – حرکتی را انجام دادند و بعد از طی این مدت، پس آزمون برای هر دو گروه به اجرا درآمد. کودکان توسط آزمون ارزیابی حرکتی که شامل مهارت های دستی، تعادل ایستا و پویا و مهارت های توپی بود به منظور پاسخ به این سوال که آیا تمرین های ادراکی– حرکتی انجام شده در بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان موثراند یا خیر، مورد مطالعه قرارگرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین های ادراکی – حرکتی سبب بهبود هماهنگی رشدی کودکان می شود.
علیزاده و زاهدی پور (1383) در پژوهشی به بررسی کارکردهای اجرایی شامل سازمان دهی، تصمیم گیری- برنامه ریزی و بازداری کودکان دارای اختلال هماهنگی پرداختند. در این پژوهش مقطعی– تحلیلی، 60 دانش آموز مقطع ابتدایی در دو گروه 30 نفره با اختلال هماهنگی رشدی (بر اساس(DSM-IV با میانگین سن2/8 سال و گروه عادی با میانگین سنی 5/ 8 به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و مقایسه شدند. برای به دست آوردن داده ها، از آزمون های توانایی حرکتی پایه، آزمون عصبی روان شناختی و شخصیتی کولیج و همین طور آزمون هوش ماتریس های رنگی ریون استفاده شد. نتایج نشان داد کودکان در کارکردهای اجرایی سازمان دهی و تصمیم گیری- برنامه ریزی با گروه عادی تفاوت داشتند، ولی در زمینه کارکرد بازداری هیچ تفاوت معناداری مشاهده نشد.
شیخ و همکاران (1383) در تحقیقی به بررسی رابطه میان توانمندی ادراکی- حرکتی و تحول ذهنی دانش آموزان پرداختند. در این تحقیق 95 دانش آموز پسر سال دوم راهنمایی مورد مطالعه قرار گرفتند که نتایج نشان داد بین توانمندی ادراکی- حرکتی و تحول ذهنی رابطه معناداری وجود دارد.
شهبازی در تحقیقی تحت عنوان رابطه بین توانمندی ای ادراکی- حرکتی و تحول ذهنی دانش آموزان که در سال 1382 انجام گردید، به این نتیجه دست یافت که بین توانمندی های ادراکی- حرکتی و تحول ذهنی رابطه معنادار بالایی وجود دارد (شهبازی، 1382).
در تحقیقی تحت عنوان تاثیر یک برنامه حرکتی منتخب بر توانایی ادراکی- حرکتی پسران کلاس اول دبستان که توسط بیلیانی در سال 1377 انجام گردید وی نتیجه گرفت که تعادل ایستا، تعادل پویا، سرعت، دقت و قدرت و هماهنگی، تحت تاثیر برنامه تمرینی افزایش قابل ملاحظه ای یافته اند (بلیانی، 1377).
همچنین رهبانفرد در تحقیقی، تاثیر یک برنامه حرکتی ویژه بر توانایی ادراکی حرکتی دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر 13-10 ساله را در شهر تهران مورد بررسی قرار داده و به نتایج زیردست یافت: برنامه های حرکتی ویژه بر تعادل ایستا، هماهنگی و سرعت حرکت از توانایی های ادراکی- حرکتی کودکان عقب ماده ذهنی آموزش پذیر تاثیر معناداری دارد. این برنامه حرکتی بر تعادل پویا، دقت و قدرت کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر معنی داری ندارد (رهبانفرد، 1377).
بیابانگرد در تحقیق خود جهت تعیین عوامل موثر بر رشد جسمانی و ذهنی کودکان چنین اظهار نمود: یکی از عوامل بسیار مهم و اثرگذار در رشد جسمانی و ذهنی، بازی و ورزش می باشد. او می گوید کودک محروم از بازی از رشد و نمو جسمانی، ذهنی، اجتماعی، عاطفی، اخلاقی و حرکتی بهره نخواهد برد (بیابانگرد، 1371).
تحقیقات خارجی
همانند تحقیقات و پژوهش های انجام شده در داخل کشور، در سایر کشورها نیز اغلب تحقیقات مرتبط با توانایی های ادراکی- حرکتی و توسعه آن ها، در زمینه هایی چون فعالیت های حرکتی و برنامه های تمرینی، هوش، پیشرفت تحصیلی و… ارتباط این موارد با توسعه رشد توانایی های ادراکی- حرکتی می باشد.
فرگوسن و همکاران (2013) تحقیقی باهدف مقایسه اثربخشی دو برنامه مداخله ای(حسی- حرکتی و تمرینات متناسب با رشته ورزشی) بر عملکرد، قدرت ایزومتریک و آمادگی قلبی- عروقی (ظرفیت هوازی و بی هوازی) در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی مدارس انجام دادند. آزمودنی های این تحقیق را کودکان بین سنین 10-6 سال تشکیل دادند که مشکلات عملکردی حرکتی آن ها توسط معلمشان گزارش شده بود. این کودکان به دو گروه برنامه تمرینی حسی- حرکتی (37n=) و گروه برنامه تمرین متناسب با رشته ورزشی (19n=) تقسیم شدند. یافته های مطالعه نشان می دهد که میانگین نمرات عملکرد حرکتی هر دو گروه در مدت مطالعه بهبود یافته است. با این حال، تفاوت های قابل توجهی در بهبود بین دو گروه مشاهده شد، و بهبود بیشتری در عملکرد حرکتی، قدرت و تناسب قلبی ریوی در گروه حسی- حرکتی تشخیص داده شد. در قدرت ایزومتریک در هر دو گروه بهبود مشاهده نشد. گروه تمرین متناسب با رشته بهبود قابل توجهی در عملکرد بی هوازی نشان داد.,

 

برای مشاهده توضیحات فایل  پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی  اینجا کلیک کنید

برای دانلود فایل باکیفیت پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی روی دکمه زیر کلیک نمائید

✔️  دارای پشتیبانی 24 ساعته تلفنی و پیامکی و ایمیلی و تلگرامی

✔️  بهترین کیفیت در بین فروشگاه های فایل

✔️  دانلود سریع و مستقیم

✔️  دارای توضیحات مختصر قبل از خرید در صفحه محصول

✔️ دانلود پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی اختلال هماهنگی رشدی

Posted in: